دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان
الهی! ای آنکه نسبت به بندگانت دارای حلم و بخشش هستی و ای آنکه نسبت به توبه‌کنندگان مشتاقی! در این ضیافت که سفره‌اش را بر بندگان خود گسترده‌ای، توبه‌ای واقعی روزی‌مان کن؛ آنسان که راه برگشت در پیش نگیریم. ای بخشندهٔ مهربان! امید به رحمتت این سخن را در گوش دلمان زمزمه می‌کند که «صد بار اگر توبه شکستی، باز آی». یاری‌مان کن که نه از ناامیدان درگاهت باشیم - در این صورت خسارت‌زده خواهیم بود - و نه چنان باشیم که امید مغفرت، جرأت معصیت را در ما افزون کند. ما را بپذیر و به مقام قرب خود بنواز، ای مهربانترین مهربانان!
با امید به رحمتت در این روز زمزمه می‌کنیم:
«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ؛ خدایا! مرا در این روز از استغفارکنندگان قرار ده و از بندگان صالح مطیع خود مقرر فرما و هم در این روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده. به حق لطف و رأفتت اى مهربانترین مهربانان!»
زهرا نصیری / رومهٔ مردم‌نو
درباره این سایت