من به‌خاطر بچه‌ها مانده‌ام!
این جمله از بدترین جمله‌های قاموس زندگی خانوادگی است. برخی از زن و شوهرهای فرزنددار، هردو، آن‌را هنگام نزاع‌های‌شان به‌کار می‌برند؛ گاهی از سر عصبانیت، گاه دیگر به عنوان فحش، گاه سوم برای کوبیدن طرف، گاه چهارم برای خنکی دل، و گاهی نیز واقعاً چنین است؛ یعنی زن یا شوهر یا هردو، به دلیل وجود فرزند نزد هم می‌مانند و اگر فرزند نبود، به زندگی مشترکشان ادامه نمی‌دادند.
در هیچ‌یک از این "گاه"ها، نباید از این جمله استفاده کرد، حتی در گاه آخر؛ یعنی هنگامی که واقعا چنین است و همسر، به دلیل وجود فرزند و برای مصلحت او، با همسرش می‌ماند و می‌سازد.
توان تخریبی جمله "من به خاطر بچه‌ها مانده‌ام"، بسیار بالا است. هرگز مباد که این سخن، به هر دلیل و در هر حال، به زبان همسران آید.
علی‌اکبر مظاهری
درباره این سایت