دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان
ای آنکه همیشه حاضر و ناظری! چون ناظری چه گویم و چون حاضری چه جویم؟!
الهی کدام نصیب، بهتر و نیکوتر از رسیدن به لقای توست؟!
معبودا! بسان نوزادی که آغوش مادر را گرم‌ترین و تنها ملجأ خود می‌داند، امید و پناهی جز تو در دل نداریم و در شب قدر خود را به آن آغوش مهربان سپردیم.
در این روز نیز تو را به زبان روزه‌دارانت می‌خوانیم:
«اللّهمّ وفّرْ فیهِ حَظّی من بَرَکاتِهِ وسَهّلْ سَبیلی الی خَیراتِهِ ولاتَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الی الحَقّ المُبین؛ خدایا! زیاد بگردان در آن بهره مرا از برکاتش و آسان کن راه مرا به‌سوی خیرهایش و محروم نکن ما را از پذیرفتن نیکی‌هایش، ای راهنمای به‌سوی حـق آشکار!»
زهرا نصیری
درباره این سایت